Desiree van Deurse Martin de Beer

Allereerst wil ik de gemeente Heerlen danken voor de fijne en vlotte ontvangst. Ik bemerk intussen steeds vaker dat de polo met het bedrijfslogo steeds meer herkend word. Ik kwam binnen in de gemeente hal alwaar de beveiliging mij herkende en zei ja we verwachten je al. Ik hoefde niet meer in de rij voor aanmelding te staan en kon gelijk meelopen onder begeleiding van een beveiliger naar boven. Onderweg werd me nog gevraagd, hee ik ken jou, voor wie kom je vandaag langs ? Ik beschouw het altijd als een goed teken wanneer je in het geheugen bij mensen blijft hangen en ze je bij weerzien direct met een glimlach aanspreken, of dat nu formeel in het gemeentehuis is, of in de plaatselijke buurtsuper 😉

Ook meneer de Beer en diens collega Janis Maas ( beleidsadviseur arbeidsmarkt) heb ik vrijwel meteen verteld dat ik een tornado ben, die op de meest vreemde, maar leuke manieren in situaties terecht komt waarin er steeds vanalles nieuw valt te leren. Maar ook ontdek ik vaak knelpunten, waarover ik dan vervolgens op zoek ga naar oplossingen en sparringspartners be1zoek die met dat onderdeel van beleid belast zijn .

Martin de Beer houd zich bezig op economisch vlak, maar ook sport, participatie, arbeidsmarkt, duurzaamheid en is actief betrokken bij de coördinatie van  Heerlen Noord.

Over het Heerlen Noord Project van Ron Meyer, bekend oud raadslid en voorzitter van de SP,  nu programmadirecteur alliantie Heerlen Noord. Het wijkondersteuningsteam is intussen in contact gekomen de Amsterdamse Soleiliah, omdat wij graag de burgerbetrokkenheid willen vergroten t.a.v. het Heerlen Noord Project.  Mogelijk kan wethouder de Beer daarin nog een rol spelen t.a.v. verbinding met de juiste partijen.

Ik heb het gehad over zorgen t.a.v. het speciaal onderwijs, en de verschillen die ik geconstateerd heb met het regulier onderwijs. Bijzondere is dat beide scholen onder innovo vallen, en beiden tegenwoordig samenwerking hebben met JENS. Het verschil en het knelpunt lijkt te zitten in het directie onderdeel.

Waar ik mij zorgen over maak is dat juist bij de kwetsbaarste kinderen in onze wijken (met beperkingen en verminderde weerbaarheid) de directie weinig tot geen respons geeft op initiatieven die leiden tot vergroting van de veiligheid van deze kinderen.

De directie van het regulier onderwijs die reageert wel direct, en zelfs de wijkagent maakt er tijd voor vrij om mee te denken en te ondersteunen, hetgeen leidde tot de OVO-gastlessen die wij voor de vakantie gegeven hebben. Content die overigens door meerdere scholen en organisaties is overgenomen (i.s.m. Jose Catlady)

Dit is een signaal waar collega wethouder Jordy Clemens wellicht wat mee kan, aangezien hij gaat over o.a. onderwijs èn hij zich hard maakt voor het schoolzwemmen. Iets wat overigens voor deze kwetsbare doelgroep nog steeds afwezig is.

En zo heb ik natuurlijk, zoals men mij ondertussen kent, nog 100 punten aangehaald die zorgen baren. Ik heb zeg maar getracht de “99 problems, but communication ain’t one” in een uurtje tijd te proppen. Wethouder de Beer gaat i.i.g. een aantal van mijn opmerkingen doorspreken met collega’s waarbij dat het best kan worden onder gebracht.

We hebben tevens gesproken over sportvoorzieningen voor jeugdigen en hoe ik voorzie dat daar steeds meer op bezuinigd zal gaan worden met alle prijsstijgingen overal en er dus precies het tegenovergestelde ontstaat dan wat de wethouder met sport beoogd. En daarmee ook een stijging van criminaliteit te verwachten is en jongeren die daarin meegesleurd worden, omdat ze vervolgens door armoede hun uitlaatklep verliezen. Wanhoop drijft mensen  tot vreemde daden.

Dat bracht ons op het huis van recht van lodewijk ascher en hoe jammer ik het vind dat dat Project naar de achtergrond is geraakt. Juist nu is het belangrijker dan ooit om een goede samenwerking te hebben tussen justitie en hulpverleners organisaties. Het “waarom” bij een delict is van essentieel belang wanneer je recidive wilt voorkomen.

We hebben het ook gehad over de bovengrondse vakschool, wat hier de insteek van is, en welke drempels er zijn die mensen ervan weerhouden om bepaalde initiatieven te bezoeken. 1 van die drempels is bijvoorbeeld de onveiligheid die veel burgers ervaren in gesprekken met gemeentemedewerkers waarbij men dus niet eerlijk kan zijn over hun privé situaties omdat dit direct nadelig voor hun financiën kan uitpakken.